dinsdag 28 augustus 2018

Uitwisseling naar Marrakesh (Qadi Ayyad)


Studeren in Marrakesh was voor mij een leerrijke en aangename ervaring. Voor ik begin met het beschrijven van mijn verblijf moet ik vermelden dat ik zelf Marokkaans ben. Dat neemt echter niet weg dat ik mijn vaderland op een volledig andere manier heb leren kennen. Wanneer je in een educatieve context wordt geplaatst, kom je een zeer ander publiek tegen dan in de zomer aan het strand. 

Het eerste wat vermeldingswaardig is, is de enorm warme ontvangst aan de gastuniversiteit. Gedurende de gehele periode waren wij prioriteit voor onze proffen. Er werd op alle vlakken rekening gehouden met ons, op vlak van schema, inhoud van de lessen enzovoort. We werden zeer goed behandeld en het enige wat daar tegenover stond is dat er verwacht werd dat we ons best deden. We werden voortdurend aangezet om het onderste uit de kan te halen en onze grenzen te verleggen. Dat had als resultaat dat ons niveau van Arabisch sterk in de lift zat.

Aan mensen die geen Arabische achtergrond hebben of voor het eerst in een Arabisch land zijn geef ik hetzelfde advies als aan elke reis. Wees op je hoede en gebruik je gezond verstand. Ik vind persoonlijk dat je het zelf aanvoelt wanneer een persoon te vertrouwen is en wanneer deze beter vermeden kan worden. Wel zou ik graag benadrukken om de angst voor het onbekende niet te laten overheersen. Ik heb namelijk zeer veel aangename en oprechte mensen ontmoet en dat was misschien nooit zo geweest als ik niet openstond voor bepaalde dingen. De Arabische cultuur is nu eenmaal verwelkomend en gastvrij. 

 Marokko is een moslimland maar in een stad als Marrakesh ligt de tolerantiegraad een stuk hoger dan in andere gebieden. Toeristen dragen hun eigen kleding en de lokale bevolking kijkt er niet (altijd) van op. Wel is het mijn advies om de normen en waarden zo veel mogelijk te respecteren en zeker niet te provoceren. Wanneer men een bepaalde cultuur op een nette manier benadert (dit geldt voor alles: eten, kleding, kunst enzovoort) wordt er wederzijds respect gecreĆ«erd. Stel een vraag aan de taxichauffeur over de geschiedenis van de stad of over het plaatselijk gerecht Tangija bijvoorbeeld en het wordt duidelijk wat ik bedoel. De doorsnee Marokkaan is trots op zijn land en nog trotser op de interesse van anderen erin. 

De laatste tip die ik wil meegeven, en die geldt voor alle bestemmingen, is geduld. Geduld is de sleutel tot een succesvolle Erasmuservaring. Je bevindt je in een volledig andere omgeving met andere mensen dan je gewoon bent. Dat vraagt geduld. Je mag ook niet vergeten dat culturen soms hard verschillen. Iets wat in de Vlaamse cultuur ondenkbaar is, kan in een andere cultuur doodnormaal zijn en vice versa. De kunst is dan om een andere bril op te zetten, bekijk het vanuit een ander perspectief. Wanneer je in staat bent om jezelf in iemand anders’ schoenen te plaatsen, leer je het meest en dat is uiteindelijk het doel van het hele programma; kennis opdoen. 

Ilham Qisse 
ilham.qisse@live.be

Geen opmerkingen:

Een reactie posten