Cultuurfreaks
noemen haar “de stad van Goethe en Schiller”, francofielen beschrijven haar als
“klein Parijs”, hipsters geven de voorkeur aan “het nieuwe Berlijn” en mijn
grootmoeder zegt steevast “Lijpsig”, maar ik noem mijn geliefde Erasmusstad
gewoon bij haar echte naam: Leipzig. Mijn Leipzig. De stad die me een half jaar
geleden nog zo groot, zo onbekend en vooral zo Duits leek, voelt vandaag aan
als mijn tweede thuis. Het was dan ook met pijn in het hart dat ik haar een
paar weken geleden “Auf Wiedersehen” zei. Met de nadruk op het Wiedersehen welteverstaan, want mijn
afscheid was in geen geval definitief.
Midden
september vertrok ik met een bang hartje op groot avontuur richting Leipzig, wat
momenteel de snelst groeiende en de op één na grootste stad van Oost-Duitsland
is. Leipzig is net geen 700 kilometer van Antwerpen verwijderd en dat vond ik
een ideale afstand om een echte Erasmuservaring te kunnen beleven: ver genoeg weg
van huis, maar toch niet aan het einde van de wereld. Ik moet echter toegeven dat
ik er in het begin niet echt naar uitkeek om “zo lang van thuis weg te gaan”;
zeker niet na de enorme administratieve rompslomp die me al sinds mei
achtervolgde en waar maar geen einde aan leek te komen. Maar vanaf het eerste
moment na aankomst ontdekte ik al snel dat ik tijd tekort zou komen om alles te
beleven en dat het Erasmusavontuur dus al die vervelende voorbereidingen meer
dan waard is.
Lessen
Hoewel het
universitaire schooljaar in Duitsland officieel pas tijdens de eerste week van
oktober begint, kwam ik al op 12 september in Leipzig aan om er een voorbereidende
zomercursus te volgen. Gedurende drie weken friste ik in een ontspannen
sfeer mijn Duitse kennis een beetje op, leerde de stad en de universiteit wat
kennen en legde alvast eerste contacten. Achteraf bekeken was dat een heel
wijze beslissing: bij de “echte” start van het schooljaar wist ik namelijk
perfect waar ik voor welk papiertje moest zijn, had ik mijn eerste drie
ECTS-punten al vergaard – aan het einde van de oriënteringscursus schreven we
namelijk een afrondingstest die als eerste “examen” gold – en had ik al met
voldoende mensen uitgebreid kennisgemaakt om mogelijke momenten van eenzaamheid
uit te sluiten. Mijn batterijen waren met andere woorden al voor de start van
het schooljaar volledig opgeladen om vol goede moed aan mijn “echte” Erasmus te
beginnen!
En dat was
nodig, want de twee eerste lesweken waren vrij intensief. Als Erasmusstudent
mag je tijdens die periode namelijk zoveel mogelijk vakken uitproberen, om dan
later te beslissen welke je effectief in je Learning Agreement opneemt. Nadat
je dit voor jezelf hebt uitgemaakt, volgt nog een afspraak bij de
Erasmuscoördinator ter plaatse – voor studenten Toegepaste Taalkunde is dat
trouwens Herr Dr. Harald Scheel van het IALT (Institut für Angewandte
Linguistik und Translatologie) – maar dat is in principe slechts een
formaliteit: Herr Scheel gaat snel akkoord met je uiteindelijke beslissing en
helpt je erg goed verder, als je toch over enkele vakken zou twijfelen. In mijn
lessenrooster stonden uiteindelijk vakken van verschillende instituten en
faculteiten, namelijk Germanistik, Romanistik, IALT en het Studienkolleg
Sachsen. Het Studienkolleg Sachsen biedt concrete Duitse vakken aan die enkel
voor buitenlandse studenten bedoeld zijn. Dat wil dus zeggen dat je niet samen
met Duitse studenten les hebt, maar dat je naar niveau in verschillende klassen
wordt ingedeeld. Zelf nam ik drie vakken bij het Studienkolleg in mijn Learning
Agreement op: Sprachpraxis Konversation, Sprachpraxis Schreiben en
Wissenschaftssprache Deutsch. Reken daar nog een hoorcollege Geschichte
der deutschen Sprache, een vertaalvak vanuit het Frans naar het
Duits en twee werkcolleges Frans (Sprachpraxis Französisch en L’actualité en
question) bij en je hebt een goed gevuld lessenrooster met toch voldoende
vrije tijd. In het algemeen was ik erg tevreden over alle vakken en zeker ook
over de Franse, omdat die door een Franse moedertaalspreekster gegeven werden.
Mijn proffen waren allemaal heel aanspreekbaar en hulpvaardig en hun examens
waren, zoals ze het zelf allemaal zeiden, “machbar”. Met een goede
voorbereiding hoef je als Erasmusstudent met andere woorden niets te vrezen.
Huisvesting
Wanneer je voor
een langere periode in het buitenland verblijft, is het natuurlijk aangenaam
een plekje te hebben waar je na een vermoeiende dag min of meer kan
“thuiskomen”. Als student in Duitsland heb je doorgaans twee opties wat je
woonst aangaat: ofwel woon je in een WG (Wohngemeinschaft) ofwel in een Studentenwohnheim.
Zelf woonde ik in een Studentenwohnheim van Studentenwerk Leipzig, wat naast de
universiteit zowat de allesomvattende studentenbijstand in de stad is. Om via
die organisatie een kot te krijgen, maak je een profiel aan op hun website (www.studentenwerk-leipzig.de/wohnen) en volg je eenvoudigweg alle stappen
die daar beschreven staan. Je zult zien dat de verschillende Studentenwohnheime
over de hele stad verspreid zijn en dat je bij je aanmelding drie voorkeuren
(Wunschwohnheime) mag opgeven. Wanneer er dan ergens een plaats vrijkomt, word
je via e-mail gecontacteerd en krijg je drie dagen de tijd om te beslissen. Ik
raad je aan om – naast je drie voorkeuren – ook aan te geven dat je ook
gecontacteerd wil worden, als er ergens een kamer vrijkomt, die je niet in je
voorkeurslijstje hebt opgenomen. Je weet namelijk nooit of er überhaupt één van
je wensen zal vrijkomen en hoe lang je op zo’n aanbod moet wachten. Zo
accepteerde ik ook het eerste aanbod dat me werd toegestuurd – weliswaar nadat
ik gecheckt had waar de kamer gesitueerd was – ook al was het niet één van mijn
drie wensen.
Zoals zo vaak bij Erasmus is het in het begin dus een beetje gokken, maar ook hier had ik geluk: ik woonde pal in het centrum met drie Duitse kotgenoten (die me trouwens het meeste Duits hebben bijgebracht) op zo’n tien minuutjes wandelen van de hoofdcampus, naast twee supermarkten en tegenover de tramhalte.
In sommige
Studentenwohnheimen vind je bij aankomst in de keuken alles wat je nodig hebt,
maar dat was bij mij niet het geval. Toch hoefde ik geen servies en kookpotten
uit België mee te sleuren dankzij de Geschirrbörse, een soort bibliotheek voor
servies en bestek. Het principe is simpel: de Geschirrbörse ziet eruit als een
volgestouwde miniversie van een kringloopwinkel en je mag er alles uitlenen wat
je wil voor zolang je het zelf nodig hebt. Na afloop van je verblijf breng je
netjes alle uitgeleende zaken terug en klaar is kees.
De eerste huur
moest ik na aankomst samen met de waarborg cash betalen bij het hoofdkantoor
van Studentenwerk zelf, maar de overige maanden werd de huur automatisch van
mijn bankrekening gehaald. Niet onbelangrijk om te vermelden is dat ik hiervoor
een Duitse bankrekening moest openen: Studentenwerk Leipzig werkt namelijk niet
met buitenlandse rekeningen. Het maakt echter niet uit bij welke bank je een
rekening opent en na afloop van je verblijf is die rekening even snel ook weer afgesloten.
Financieel overzicht
In Leipzig
liggen de huurprijzen voor koten veel lager dan in Antwerpen. Zo liggen de WG-prijzen
bij Studentenwerk tussen de 200 en 300 euro; eenkamerappartementen vallen
eventueel iets duurder uit.
Wat de kosten
voor het uitgaansleven en andere vrijetijdsbestedingen betreft, is het in
Leipzig erg aangenaam vertoeven. In het algemeen is het leven er een stukje
goedkoper dan bij ons en als student krijg je vaak nog extra kortingen. Met je
studentenkaart rijd je bijvoorbeeld gratis met de tram tot in Halle, een
naburig stadje in Saksen-Anhalt. Als je musea wil bezoeken, kun je dat het
beste iedere eerste woensdag van de maand doen, want dan is alles gratis. Op
andere momenten zijn de toegangsprijzen voor musea echter ook goedkoop en
sommige musea zijn zelfs permanent gratis. Ook de opera – een echte aanrader! –
heeft speciale aanbiedingen voor studenten.
Bovendien biedt de stad Leipzig je bij je aanmelding bij het Bürgeramt (het stadhuis) een zogenaamde Zuzugsbonus van 150 euro aan. Jawel, je krijgt van de stad een financieel welkomstgeschenkje, gewoon omdat je inwoner van de stad bent! Een leuk extraatje, niet?
Leipziger Leben
Als ik je één
gouden tip mag geven voor een geslaagde Erasmus, dan is het deze: grijp alle
kansen en probeer er al het mogelijke uit te halen! In Leipzig heerst een
prachtige studentensfeer en het is een stad met duizend-en-een mogelijkheden. Wil
je sportief zijn, schrijf je dan bij het ZfH (Zentrum für Hochschulsport) in
voor je wekelijkse sportles! Ben je in het begin wat onzeker? Geef je dan op
voor het buddyprogramma! Een echte Leipziger student zal je dan wegwijs maken
in de stad! Maak nieuwe, internationale vrienden tijdens de (voordelige!)
uitstapjes met Wilma (de plaatselijke ESN ofwel organisatie voor buitenlandse
studenten) of met de Tutoren van het Studentenwerk. Ga tijdens de week af en
toe studeren in de wondermooie Albertinabibliotheek en loop op een rustige
zondag verloren in één van de vele groene parken. Eet op tijd en stond een
heerlijk stukje taart in een plaatselijke Konditorei en geniet van een
Bratwurst en een Glühweintje op de enorme kerstmarkt, die in december de hele
stad inpalmt. Maar eet geen Thüringer Klöße in de mensa, ik spreek uit
ervaring. Kortom: geniet met volle teugen van wellicht één van je mooiste ervaringen
uit je studententijd!
Heb je nog
vragen? Aarzel dan niet om me te contacteren via eva.geerinckx@student.kuleuven.be of spreek me aan op de campus!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten